„ (…) Człowieku, gdy los ze mną zetknie Cię
i w przyszłości poznamy się,
nie obawiaj się wtedy mnie.
Podejdź do mnie, jak podchodzisz do drugiego człowieka
nie uciekaj i przywitaj ze mną się.
A kiedy przełamiemy do siebie lody swe
ja, jak zawsze, zniżę dla Ciebie człowieku, się.
(…) Spójrz na mnie
ja też jestem jak Ty-człowiek, taki sam
tylko mniejszą sprawność od Ciebie, człowieku, mam.
Spójrz na mnie
I prosto w oczy na pytanie odpowiedz mi,
-Czy w moim wyglądzie brakuje czegoś mi ?
a nawet gdyby członków było mi brak,
to moja odpowiedź brzmiałaby „tak”-
bez członków też można żyć,
nie musisz całym i zdrowym być,
aby człowiekiem nazywać się.
I tak naprawdę, to nie niezależnie od tego
czy jesteś sprawny, czy nie,
to nie wystarczy człowiekiem urodzić się.
trzeba jeszcze człowiekiem być,
aby łatwiej wspólnie było NAM żyć. „